Bin bir mücadele ve riskler üstlenerek Rize’de çaycılığı başlatan, endüstrileşmesini sağlayan, bölge insanının müstahsil ve iş gören olarak refahını artıran, neredeyse her evden bir veya birkaç ÇAYKUR emeklisinin çıkmasını sağlayan Muğlalı Zihni Derin 53 yıl önce, 25 Ağustos 1965 tarihinde 73 yaşında vefat etmişti.
O bir Rizeli değildi ama yılmadan verdiği mücadeleler sonucu Rizelinin yıllar sürecek ekonomik refaha, hatta zenginliğe kavuşmasını sağlayan, ailesini memleketin bir bölgesinin ekonomik yönden kurtuluşu adına ihmal edecek denli kıymetli bir vatansever ve ziraatçı idi.
Gel gör ki, çay ile direk ilgisi olmasa bile yedisinden yetmişine her Rizelinin yediği ekmekte hakkı olan bu bizden çok Rizeli, memleket sevdalısı, idealist ziraatçıya bir teşekkürü, anma programını bile çok görüyoruz.
Türk Çaycılığının bugün geldiği kritik dönemeçte adına sempozyumlar düzenlenmesini beklerken sade bir anma programı dahi düzenlenmemesi üzücü. Düzenlenmişte duymamış, işitmemişsem bu daha da üzücü. Zira Rize güncelini iyi takip eden biri olarak benim bilmemi sağlayamamışsanız yaptığınız sadece kurum içi bir faaliyet boyutunda kalır. Amaç ve sonuçta olmaz.
Kamu, özel sektör, kaçak sağlıksız çaylar, borsa, fiyat, kalite mevzularını ehh kabilinden tartışırken makasla çay hasadı nedeniyle ömürleri daha kısalan, verimleri düşen tamiların (çay bitkimizin) çok geç kaldığımız yenilenmeleri sürecini göz ardı etmişiz. Kısa gelecekte gerçek anlamda çay ithal etme riski ile karşı karşıya olan Türk Çaycılığının sürekliğinin sağlanması konusunda sadece tebliğ yayınlamak amacıyla değil uygulanacak kararların alınacağı çalıştaylar, sempozyumlar vb gerekiyor.
Çayı bizlere miras bırakmış merhum Zihni Derin’in ismini Ziraat Çay Bahçesinin dışında Rize’nin vitrin mahiyetinde ki önemli bir tesisine de verilmesi gerektiği konusunda ki duygumu tekrarlayarak merhum Zihni Derin’in aziz hatırası önünde saygıyla eğiliyorum. Mekanı cennet olsun.